No i jest – długo wyczekiwany przez Was temat o tatuowaniu piegów, pieprzyków oraz znamion, do którego zbierałam się chyba rok czasu… Wybaczcie mi tę zwłokę. Pisanie tattoo-bloga i poruszanie najważniejszych tematów wcale nie jest takie proste i przyjemne, jakby się mogło wydawać 😉

Na wstępie chciałam zaznaczyć, że treść opisanego poniżej zagadnienia opiera się na mojej wiedzy z czasów szkoły i studiów, kilkuletniego doświadczenia w zawodzie tatuatora oraz swojej prywaty w kwestii zdrowia, ponieważ sama posiadam liczne pieprzyki, tatuaże oraz wrodzone znamiona. Nie jestem natomiast dermatologiem ani żadnym innym lekarzem, dlatego jeśli macie jakiekolwiek wątpliwości czy obawy odnośnie tatuowania danego miejsca na ciele – udajcie się na konsultację medyczną.

Ok, teraz możemy zaczynać 😉

Piegi, pieprzyki oraz inne znamiona powstają w wyniku namnażania się melanocytów (komórek barwnikowych) w skórze. Melanocyty zawierają ciemny barwnik, który odpowiada za charakterystyczny, zazwyczaj brązowy wygląd. Powstawaniu takich zmian na skórze towarzyszy promieniowanie UV, jednak dużą rolę odgrywają również uwarunkowania genetyczne (zwłaszcza jeśli chodzi o piegi).

Czy można tatuować pieprzyki/znamiona?

Odpowiedź brzmi NIE. Każda zmiana barwnikowa na skórze zwiększa ryzyko rozwoju raka oraz czerniaka. Najmniejsza zmiana w wyglądzie pieprzyka/znamienia powinna nas zaniepokoić, a co za tym idzie – powinniśmy bacznie obserwować wszystkie obecne na naszym ciele punkty. Jeśli wzór tatuażu wypadnie nam w miejscu pieprzyka tudzież innego znamienia, tatuator powinien je bezwzględnie ominąć z dwóch powodów:

• by nie podrażnić tego potencjalnie niebezpiecznego miejsca oraz żeby
• nie zasłaniać jego widoczności (umożliwić badanie i kontrolowanie wyglądu)

Pieprzyki oczywiście mogą pojawić się na skórze już po tatuowaniu – na to my tatuatorzy nie mamy wpływu, dlatego tak ważna jest ochrona całego ciała przed szkodliwym promieniowaniem UV, które przyczynia się do powstawania przebarwień skórnych (kwestię szkodliwości słońca poruszałam w tym wpisie).

Czy można tatuować piegi?

Wyróżniamy dwa rodzaje piegów – te zwykłe, uwarunkowane genetycznie, które pojawiają się u dzieci koło 7 roku życia i zostają z nimi na zawsze oraz te nabyte, spowodowane ekspozycją na słońce bez odpowiedniego zabezpieczenia. Podobno piegi nie przekształcają się miejscowo w zmiany nowotworowe tak, jak pieprzyki, w związku z czym podczas tatuowania można je traktować normalnie – jak „zwykłą” skórę bez przebarwień. Jedyna różnica w wyglądzie tatuaży u osób piegowatych jest taka, że piegi (z racji swojej ciemniejszej barwy) prześwitują – widać to dobrze zwłaszcza na jasnych kolorach tuszu.

Dotychczas nie spotkałam się z sytuacją żeby klient lub osoba z mojego najbliższego otoczenia miała jakiś problem z pieprzykiem, znamieniem czy piegami bezpośrednio od tatuażu. Oczywiście każdy dermatolog odradzi Wam tatuowanie – to zrozumiałe, w końcu proces ten polega na wprowadzeniu w skórę ciała obcego. Nie ma jednak jednoznacznych dowodów na to, że tatuowanie wywołuje nowotwory skóry, więc każdy z nas powinien sam zadać sobie pytanie czy warto zaryzykować.

Pozdrawiam serdecznie,

Monika